Sen zimowy

Takt melodii pozytywki,
cichej i spokojnej,

kołysze zmęczony umysł do snu

przy cieple ogniska domowego,

gdy za oknem biała kołdra

świat okrywa cały.

Powoli odpływając od

chaosu i stresu,

widzę obracającą się tancerkę

i tak jak ona w miejscu się zatrzymuję - 

spaceruję po spokojnym mieście

z budynkami rozbielonymi, z parkiem,

w którym gałęzie dźwigają śnieg.

Spacerując w cichej samotności odczuwam

radość i tęsknotę na przemian.
Nieobcy jest mi smutek,
skoro wiem o nietrwałości melodii.

Puszcza Dulowska w zimie. Zdjęcie wykonałam przed bardzo wielu laty,
już sama nie wiem, kiedy dokładnie.

Inspiracją dla utworu był cover piosenki Kalafiny, pt. Snow falling. Wykonanie użytkownika SirOkihs zajęło szczególne miejsce w mym sercu, bo pomogło się wyciszyć. Podziwiam zdolności wspomnianego wykonawcy / wspomnianej wykonawczyni i zachęcam do zapoznawania się z jego / jej dalszymi coverami.

Miłego Dnia!

Edytowano: 3 II 2024

Czy oni czegoś szukają?

Witam Serdecznie!

Georges Seurat, Niedzielne popołudnie na wyspie La Grande Jatte, 1884-1886.

Źródło ilustracji.

zastygli

zastygli 

w czasie i przestrzeni

- zupełnie jakby ich

w szczelnych ramach

fotografii zamknięto

- całą materię kropeczkami oddano

ludzi skrytych

o twarzach niewyraźnych - 

zdających się przechadzać

promienie słońca chłonących

od zgiełku w niedzielę odpoczywających

łaknących spokoju

pragnących błękitnego nieba

zieleni zdrowej

a może nawet jeszcze czegoś innego

- beztroskiej chwili szczęścia
tego o czym zapominają
w zabieganiu
a co zatrzymają w pamięci
tego niedzielnego
popołudnia

Studentom udanej sesji, a całej reszcie świata - Wszystkiego, co najlepsze! :) 
Poleciłabym jedną piosenkę, ale niestety, nie dostrzegam jej nigdzie (FictionJunction- Nohara), więc póki co, pozwolę sobie polecić inną, która kojarzy się z wiosną i latem. Nosi tytuł I reach for the sun. Mam nadzieję, że ktoś się uśmiechnie i zapomni, że jeszcze trwa zima...

Edycja posta: 3 II 2024

Haiku o dorożce

dorożka rusza - 

w blasku słonecznej tarczy

cieszymy się

Haiku powstałe w wyniku inspiracji dzisiejszą, uroczą pogodą, a rzecz działa się w Krakowie... 

A po głowie nic tylko: Na ulicach CICHOSZA, na chodnikach CICHOSZA...

Pozdrowienia!

Edytowane: 3 II 2024

Portret szlachcica

Witam Serdecznie!

Portret szlachcica

szlachcic dumnie 

na krześle siedzi

w delii w żupanie

- gorąco mu i

niecierpliwie postukuje

żółtymi butami

dając znaki nieznaczne 

artyście nadwornemu
któremu wcale się nie śpieszy

strategicznie i rozważnie

barwy układa

rzeczywistości się przygląda

i ujmuje szlachcica
tak a nie inaczej
ta niecierpliwość

staje się nieco kłopotliwa

drogi podkomorzy wiesz przecież

- to dla przyszłych pokoleń

a pan niech chwilą się cieszy

póki może

Peter Danckers de Rij, Portret podkomorzego Adama Kazanowskiego, 1638,

Zamek Królewski na Wawelu, Kraków.

PS - Szlachcice kiedyś nosili takie żółte buty. Serio. Na wielu "szlacheckich", całopostaciowych obrazach to widać, np. na Portrecie króla Stefana Batorego, wykonanego przez Marcina Kobera.

PS1 - Gwoli ścisłości, z tą "niecierpliwością szlachcica" było tak, że wyobraziłam sobie, jak zaczyna się niecierpliwić... 

Edytowane: 3 II 2024