czwartek, 29 lutego 2024

Widok ośnieżonej ławki sprowokował i oto mamy - wiersz

 Witam Serdecznie!


     Oto zdjęcie zrobione w czasie spaceru styczniowego, a na nim widać ławkę obsypaną śniegiem. Pomyślałam sobie, że ciekawym wyzwaniem byłoby ułożenie wiersza na bazie tej fotografii. Już raz zrobiłam coś takiego i wówczas z tego eksperymentu wyłonił się utwór, pt. tętniący zielenią zakątek.

Poniżej wspomniane zdjęcie, a pod nim - wiersz. 

Zapraszam do zapoznania się.


Wykonałam to zdjęcie w styczniu tego roku.

czwartek, 8 lutego 2024

haiku zimowe

 Witam Serdecznie!


     Pewnego słonecznego, zimowego dnia wybrałam się na spacer. Barwy, które widziałam, włócząc się po okolicy, wywołały u mnie dość nieoczekiwane skojarzenie. Ułożyłam o tym poniższe haiku.



błękitne cienie

kładą się na śnieżnej kołdrze

Santorini



Grecka wyspa Santorini. Źródło ilustracji.



To tyle.

Dajcie znać, co myślicie na temat powyższego haiku. 

Możecie, również, dodać z czym kojarzy Wam się zestawienie bieli i błękitu.


💙 Miłego Dnia! ❄

sobota, 20 stycznia 2024

Podsumowanie 2023

 Witam Serdecznie!


Nowy Rok się już rozpoczął i przyszła pora na podsumowanie tego, co wydarzyło się na "limerykach" w 2023 roku. Zbyt wiele się nie działo z uwagi na blokadę twórczą, która utrzymywała się przez jakiś czas. Mimo to starałam się nie poddawać i tworzyć.

 

Zachęcam do zapoznania się z podsumowaniem.


Podsumowanie 2023, grafika.
Grafika przedstawia tytuły wierszy, które zamieściłam na "limerykach" w 2023 roku.
W żółtych prostokątnych bloczkach znajdują się
nazwy utworów z serii spotkanie ze sztuką.

niedziela, 31 grudnia 2023

Sonet o Zamku przy rzece K. F. Schinkla

Witam Serdecznie!


Oto kolejny post z serii spotkanie ze sztuką, a w nim odkryjecie sonet napisany na podstawie jednego z obrazów niemieckiego architekta, malarza Karla Friedricha Schinkla (1781-1841).


     Schinkel urodził się w Neuruppin. W 1787 jego ojciec zginął w pożarze, który strawił rodzinny dom. Siedem lat później matka Schinkla podjęła decyzję o przeprowadzce do Berlina z myślą o edukacji dzieci. Tam Schinkel zaczął uczęszczać do szkoły. W 1796 r. projekt pomnika Fryderyka II Wielkiego wykonany przez architekta Friedricha Gilly'ego (1772-1800) zmotywował Schinkla do tego, by zostać architektem. Wkrótce chłopak rozpoczął praktykę u Gilly'ego i u jego ojca, Davida, co pozwoliło mu dobrze zaznajomić się z podstawami architektury i rysunku. Niedługo potem Schinkel zaczął studiować w świeżo założonej Berlińskiej Akademii Budownictwa. 

     W 1800 r. F. Gilly zmarł i kontynuował prace nad projektami umarłego nauczyciela. Pierwszą niezależną pracą Schinkla była Świątynia Pomony wzniesiona w Poczdamie w 1801 r. Schinkel zwiedził Włochy i w roku 1805 wrócił do Berlina. Wtedy Schinkel nie zdobywał zbyt wielu zleceń architektonicznych z powodu wojny z Napoleonem, w którą zaangażowane były Prusy. Skupił się, więc na rozwijaniu talentu malarskiego. Tworzył panoramy, obrazy olejne, a także projektował elementy scenografii do sztuk teatralnych. Po 1816 r. Schinkel stał się urzędnikiem pruskim.


Główną inspirację do ułożenia sonetu stanowił obraz:

Karl Friedrich Schinkel, Zamek przy rzece (tytuł oryginału: Schloss am Strom), 1820, olej na płótnie, 94 x 70 cm, Alte Nationalgalerie Staatliche Museen zu Berlin.


środa, 27 grudnia 2023

W limeryku o jeźdźcu Dürer Albrecht

 Witam Serdecznie!


Przed Wami następny post z serii spotkanie ze sztuką

Znajdziecie w nim limeryk bazujący na jednej z grafik niemieckiego artysty i teoretyka sztuki - Albrechta Dürera (1471-1528).


     Urodził się w wielodzietnej rodzinie w Norymberdze. Ojciec Albrechta był złotnikiem i to w jego warsztacie chłopiec poznawał podstawy złotnictwa oraz rysunku. W 1484 r. Albrecht wykonał Autoportret w wieku 13 lat za pomocą ołówka ze srebrną końcówką. Dwa lata później chłopiec rozpoczął naukę u lokalnego malarza i drzeworytnika Michaela Wolgemuta (1434-1519), którego pracownia wytwarzała drzeworyty dla ksiąg. Po skończeniu praktyki u Wolgemuta, Dürer dużo podróżował po Niemczech i Niderlandach. Po powrocie do rodzinnego miasta w 1494 r., poślubił Agnes Frey, a po kilku miesiącach wyruszył do Włoch, gdzie zwiedził, m. in. Wenecję. Podróż po tym kraju wywarła na Dürerze takie wrażenie, że kilka lat później znów się tam wybrał. W 1495 r. otworzył swoją pracownię w Norymberdze. Tworzył dzieła, w których starał się łączyć elementy charakterystyczne dla sztuki Północnej Europy z tym, co cechowało włoski Renesans. 


Inspiracją do ułożenia limeryku stała się rycina:

Albrecht Dürer, Rycerz, Śmierć i Diabeł, 1513, rycina, 24,8 x 19 cm, National Gallery of Art, Washington D. C. Źródło ilustracji.