O wulgaryzmach

Witam Serdecznie!

Wczoraj wieczorem niespodziewanie zaczęłam układać wiersz... w języku angielskim. Wszystko wyszło od jednej małej refleksji na temat używania wulgaryzmów, szczególnie w kabarecie. Od angielskiej refleksji wyszła też równolegle wersja polska, która pomogła w formowaniu utworu.

Proszę, jeśli nie pozostaniecie obojętni "wierszowemu" dialogowi, będzie dobrze. Naprawdę dobrze... Tak mi się wydaje.

Do not tame with vulgarisms

- I heard a legend, my dear fellow.

In this story, there was a single man

who was standing next to the audience.

This one man was capable of amuse 

people without using vulgarisms...

- Is he real?

- I hope so. I don't like when

people become fond of vulgarisms,

especially, by this way... 

Next, they will be using ugly words

like something normal in common life...

- ... this isn't normal... I'm afraid of it. What will we do 

if people exaggerate with ugly vocabulary?

- I suppose that we'll smile as honest as we can 

and we'll be this hope.

Nie oswajaj się z wulgaryzmami

- Drogi towarzyszu, słyszałam legendę.

W tej historii, występował jeden człowiek

naprzeciw publiczności.

Nie używając wulgaryzmów, 

był w stanie rozweselić ludzi...

- Czy jest prawdziwy?

- Mam nadzieję. Nie lubię,

kiedy ludzie oswajają się z wulgaryzmami,

zwłaszcza, w ten sposób... 

Potem będą używać brzydkich słów,

jakby to było w życiu czymś normalnym...

- ... ale nie jest... Obawiam się tego.

Co zrobimy, jeśli ludzie przesadzą 

z brzydkim słownictwem?

- Przypuszczam, że będziemy się

uśmiechać tak szczerze, jak potrafimy

i będziemy tą nadzieją.

Miłego Dnia!