bolesna prawda / home truth

prościej to ukryć 

niż powiedzieć 

uśmiech jest pozorem 

to nie przejdzie przez usta 

mimika skrzętnie to ukryje 

cień włosy czy inna 

sprzyjająca zasłona 

uczyni bolesną prawdę 

niewidoczną 

nie każdy zauważy 

a nawet jeśli 
to nie każdy odważy się 
zdjąć maskę z cierpiącej twarzy - 

jesteśmy tylko ludźmi 

cierpimy 

i poprzez to dorastamy 

i próbujemy żyć dalej 

lecz prawdziwe emocje wciąż 

kotłuja się w cieniu maski 

dalej udajemy 

wszystko gra 

*english version below*



it's easier to hide 
than say it 
smile is a mask 

it doesn't get out of mouth 
facial expression hide it busily 
shadow hair or another hospitable curtain 
will make a home truth 
invisible 

not everyone will notice  
even if 
not everyone will dare to 
take mask off of an ailing face - 

we're only humans 
we're suffering 
and in that we're growing 
and we're trying to live on 

but true emotions still swirls 
in the shadow of a mask 
we're still acting 

everything is all right

*******

Ot, przez dłuższy czas brakowało mi motywacji i jakiejkolwiek chęci... Jedni twierdzą, że na motywację trzeba zaczekać aż znowu się pojawi i nie można jej pośpieszać... Z drugiej strony to czekanie wyczerpuje. I trzeba tej motywacji jednak dać do zrozumienia, że jest w danej chwili potrzebna i przywołać ją z jakiejś dalekiej cybergalaktyki.
*
W powyższym wierszu (pierwotnie nazwałam "wszystko gra" ("everything is all right"), lecz później uznałam, że tytuł "bolesna prawda" ("home truth") pasuje o wiele lepiej) nie zabrakło odniesień do teatru w temacie ukrywania emocji. Poza tym bardzo lubię się uczyć języka angielskiego (stąd wiersze tłumaczone własnoręcznie na angielski - na pewno nie ustrzegłam się od błędów). Mam (cichą) nadzieję, że to będzie jakiś drobny krok ku zmotywowaniu się na nowo i zdyscyplinowaniu siebie. W końcu wiosna nadchodzi.

🎼 System of a Down - Lonely Day

Miłego Dnia!