"Las" i "Katharsis"

Witam Serdecznie!

Wracam z utworem, który już kiedyś pojawił się na blogu poprzednim. Nieco go poprawiłam. Inspiracje stanowiły: spacer po parku (!) i taka jedna piosenka... Oprócz niego dodaję coś nowego, co niestety nie jest limerykiem (ja też nie wiem, czy kiedyś w końcu powstanie jakikolwiek limeryk), ale "stety" rzec mogę, że jestem dumna. Wielokrotnie już polecałam the World w wykonaniu FictionJunction (genialne skrzypce, nieziemskie głosy wokalistek). W końcu musiał nadejść ten dzień, gdy skojarzy mi się z katharsis, z oczyszczeniem...

Witam z powrotem! :)

Las

Słońce zachodzi, chmury podróżujące

barwami swymi tworzą niezwykłe kontrasty...

Ach, te zachody słońca! Czy smucę się, 

kochając obserwować je?

Wręcz przeciwnie.

Dzień kładzie się do snu, przebierając

się w granatową, atłasową, rozgwieżdżoną piżamę.

Dla mnie nadeszła pora na odwiedziny w zaczarowanym lesie mego umysłu,

dziko splątanym, gąszczu myśli, trudnym do zrozumienia.

Gdybyś chciał go zwiedzić, zgubiłbyś się i zapewne

nie dałbyś rady bez nici Ariadny.

Idąc jej śladem, wydostałbyś się z mrocznego gaju pamięci,

wypełnionego igliwiem smutku i listowiem radości...

Dziwny to las, pobrzmiewający melancholią i tęsknotą,

ten nienazwany las wspomnień.

Jednakże posiada urok pewien,

bowiem ma swą melodię, niosącą ukojenie

po męczącym dniu.

Czar dźwięków skrzypiec i flecików,

o, tak...

To czyni mój sen spokojnym,

przywracającym do równowagi.

Po przebudzeniu się znów będę sobą, póki wieczór

nie zamknie mych powiek otwierających wejście do lasu snu.

Katharsis

oczyszczenie
spłynęło w jednej
niespodziewanej chwili
- niczym deszcz
użyźniło wysuszoną ziemię
która rozradowana
wycisnęła łzy szczęścia
i radości wierząc
że niemożliwe
możliwym

się stało
i piękna była
tęcza

Życzę wam wszystkim tego, abyście cały rok mieli w sercu tęczę, abyście mimo przeciwności losu byli pogodni.

🌈

Edytowano: 3 II 2024