Refleksja nad starymi notatkami

 Witam Serdecznie!

Niedawno przeglądałam sobie stare notatki z różnych zajęć i zebrało mi się na refleksje. Z przemyśleń zrodził się poniższy utwór. 

Zachęcam do zapoznania się z nim!

Notatki nieokiełznane

Przeglądając stare notatki czuję się tak,

jakbym wpatrywała się w manuskrypt Wojnicza.

Dawne karty zeszytów pokrywa plątanina słów,

często spisanych w pośpiechu - 

Tam wśród wiedzy pochowały się wspomnienia 

będące prawdą bądź ułudą.

Marginesy zdobią rozmaite rysunki oraz ornamenty,

często powstałe pod wpływem chwili.

Zdarzają się i takie, które przekraczają czerwoną granicę,

by z właściwą sobie nonszalancją 

zakłócić porządek linijek tekstu.

Wszystko razem tworzy unikalny kod,

którego dziś nie potrafię rozgryźć,

choć ja sprzed lat nie miałaby z tym problemu.

Zaszły zmiany

i fale smutku wzbierają.

Fotografia przedstawia stronę z moich starych notatek z 2016 r.
No, nie mogłam się powstrzymać, by czegoś nie narysować.

W wierszu wspomniałam o manuskrypcie Wojnicza. To księga datowana przez badaczy na XV w., która jest wypełniona tajemniczymi zapiskami w nieznanym języku oraz rysunkami. Wokół rękopisu narosło mnóstwo teorii i hipotez. Obecnie manuskrypt przechowywany jest w Bibliotece Rzadkich Ksiąg i Rękopisów im. Beinecke'ów Uniwersytetu Yale.

Czy zdarza się Wam zaglądać do notatek z lat szkolnych lub studenckich?

Co myślicie o moim wierszu?

Podzielcie się, proszę, swoją opinią w komentarzu.

✐ Miłego Dnia! 📖

PS - Dawno nie układałam wiersza z użyciem interpunkcji i uznałam, że może tym razem taki napiszę. Tak dla odmiany.