Witam Serdecznie!
W dzisiejszym poście przychodzę do Was z limerykiem. Zapraszam do zapoznania się z nim!
Problem Adeli
Adela, mieszkająca w Uciekajce,
bała się przyznać swojej córeczce, Majce,
do tego, co wczoraj niechcący zrobiła.
Gdy Adela książki córki układała,
zdarła stronę w jej ulubionej bajce.
 |
| Źródło ilustracji: pixabay. |
To wszystko.
Miłego Dnia! 📚
Witam Serdecznie!
Niniejszy post zawiera wiersz, którego szkic zrobiłam w 2021 r. Niedawno go znalazłam, nieco odświeżyłam i zdecydowałam się go tu zamieścić.
Zapraszam do zapoznania się z nim.
ten jeden ciąg cyfr
choć i tak wiem że nikt nie odpowie
wciąż trzymam ten numer w kontaktach
nie umiem wyjaśnić dlaczego
być może ma stanowić pamiątkę
nie tylko odbytych konwersacji
lecz także tych wszystkich rozmów
które jeszcze mogliśmy przeprowadzić
w głębi duszy wiem że za żadne skarby
nie usunę tego ciągu cyfr
ani z listy kontaktów
ani z pamięci
To wszystko.
Dajcie znać, co sądzicie nt. powyższego utworu.
Miłego Dnia! 📱
Witam Serdecznie!
Oto kolejny post z serii spotkanie ze sztuką, a w nim pokażę haiku, które ułożyłam na podstawie jednego z obrazów angielskiego malarza i poety o imieniu Dante Gabriel Rossetti (1828, Londyn - 1882, Birchington-on-Sea).
Gabriel Charles Dante Rossetti wychowywał w rodzinie, w której nie brakowało okazji do intelektualnych rozważań i żywego zainteresowania sztuką. Szczególny wpływ miał na to jego pochodzący z Włoch ojciec, który zajmował się poezją, wykładał język włoski na londyńskim King's College i specjalizował się w twórczości Dantego Alighieriego. Młodego Gabriela już w dzieciństwie ciągnęło do rysowania oraz pisania wierszy. W 1841 r. zaczął naukę w londyńskiej Sass's Drawing Academy, zapewniającej szkolenie osobom, które planowały wstąpić do The Royal Academy. Wkrótce potem Rossetti został przyjęty do Królewskiej Akademii. W 1848 r. na krótko był uczniem brytyjskiego malarza, Forda Madoxa Browna (1821-1893).
We wrześniu 1848 r. Rossetti wraz z innymi studentami Akademii, Johnem Everettem Millaisem (1829-1896) i Williamem Holmanem Huntem (1827-1910), założyli Bractwo Prerafaelitów (ang. The Pre-Raphaelite Brotherhood). Za powstaniem wspomnianego Bractwa stało zniechęcenie, które młodzi studenci odczuwali wobec nienaturalności sztuki akademickiej promowanej przez Królewską Akademię. Jako że Akademia stawiała na piedestale malarstwo Rafaela Santiego (1483-1520), Rossetti i przyjaciele postanowili zwrócić się w kierunku twórczości artystów średniowiecznych i wczesnorenesansowych. To właśnie w ich dziełach doszukiwali się prostoty, szczerości, szczegółowości i duchowej czystości. Wśród popularnych tematów w ich twórczości można wymienić: legendy arturiańskie, mitologię grecką, tematy biblijne, poezja, etc. Rossetti miał nawet malować obrazy do własnych utworów poetyckich, np. Błogosławiona Dziewica (ang. the Blessed Damozel), Beata Beatrix. Członkowie Bractwa wystawili swoje pierwsze dzieła w roku 1849 i wtedy Rossetti zaprezentował swój pierwszy obraz olejny, pt. Dziewczęce lata Marii Panny na the Free Exhibition.
W twórczości Rossettiego wyraźnie widoczne było dążenie do stworzenia idealnego wizerunku kobiety prerafaelickiej. Zdaniem Konopackiego ten impuls do wytworzenia tego ideału kobiety wziął się u Rossettiego z jego fascynacji wczesną poezją włoską - jej sycylijską szkołą, twórczością Alighieriego (A. Konopacki, Ikonografia malarstwa Prerafaelitów..., [w:] Tematy, tradycje i teorie w sztuce doby romantyzmu, pod red. J. Białostockiego, Warszawa 1981). Na przestrzeni lat miał do czynienia z wieloma kobietami takimi, jak: Elizabeth Siddal, Fanny Cornforth, Jane Burden (Morris) czy Alexa Wilding. Ich uroda odbiegała od obowiązujących w tym czasie kanonów piękna, ale jego tylko napędzała do szukania tego ideału. Niejednokrotnie zdarzało mu się łączyć cechy urody jednej modelki z cechami drugiej w jednym dziele, przez co czasem trudno było rozpoznać poszczególne panie pozujące do dzieł Rossettiego (przykładowo A. Wilding często mylono z E. Siddal).
Witam Serdecznie!
Kiedyś zaciekawił mnie widok domu, którego ściany były gęsto pokryte roślinami i z tego zaciekawienia zrodziła się chęć ułożenia wiersza na ten temat. Tworzenie tego utworu trochę czasu mi zajęło i było do niego kilka podejść. Poniżej przedstawiłam efekty mojej pracy i zachęcam do zapoznania się z nimi.
w czułozielonych objęciach
w pobliżu parku stoi stary ceglany dom
kiedy ostatnio mieszkali w nim ludzie i co się z nimi stało
- nikt już tego nie pamięta
pustkę po ludziach wypełnić postanowiła przyroda
z czasem pnącza winobluszczowe coraz bardziej brały w swe czułozielone objęcia
ściany niszczejącego domu a i inne rośliny stopniowo wdzierały się do jego wnętrza
i na tym pewnie skończyłaby się opowieść o domu objętym przez roślinność
Witam Serdecznie!
W ten oto dzień wesoły przybywam z postem, w którym znajdują się: limeryk i lepiej. Zdawałoby się, że te utwory nie mają z sobą nic wspólnego, a tymczasem w obydwu występuje motyw krokodyli.
Krokodyle w Jęczydole
Wystraszeni są ludzie w Jęczydole,
bowiem z zoo uciekły krokodyle.
Szczerzą się szyderczo, gdy szukają wody,
widać, że gady poczuły zew przygody,
przez co mieszkańcy zaszyli się w szkole.
Poniżej, natomiast, znajduje się lepiej, dawno niewidziana forma literacka na moim blogu.
Lepiej spotkać krokodyla
niż niechcący zjeść motyla.
 |
| Krokodyl. Źródło: pixabay. |
To wszystko.
Miłego Prima Aprillis!
Witam Serdecznie!
Poniższy utwór naszkicowałam rok temu, a potem go porzuciłam. Niedawno do niego wróciłam i uznałam, że warto go trochę dopracować.
Zapraszam.
zniekształcona rozmowa
od skał wapiennych oderwał się beżowy odłamek
i wpadł do jeziora burząc jego spokój
w tafli jego wody odbijają się nasze twarze gdy rozmawiamy
a kręgi na wodzie zniekształcają je coraz bardziej
z początku było miło gdy wędrowaliśmy wokół jeziora
mijając po drodze milczące brzozy
teraz z tego dialogu wylewa się coraz więcej toksyn
nie wydaje się by jakakolwiek konserwacja
była w stanie ocalić tę konwersację
kamień opada na dno coraz głębiej i głębiej
burząc wszystko po drodze
druga strona źle przyjmuje to że jej próby manipulacji
już nie działają
 |
| Morskie Oko, Tatry. Zdjęcie z lipca 2014 r. Morskie Oko nie ma nic wspólnego z powyższym wierszem, ale w jego wersach pojawiło się jezioro. |
To wszystko.
Dajcie znać, co myślicie o powyższym utworze.
Miłego Dnia!
Witam Serdecznie!
Wraz z nadejściem nowego roku nadarza się okazja do tego, aby zwięźle podsumować moją aktywność na łamach "limeryków" w 2024 r. W niniejszym podsumowaniu postaram się wspomnieć o utworach, które powstały w ciągu tego roku. Cieszy mnie, że udało mi się je napisać pomimo epizodów blokady twórczej. Oprócz tego poruszę też temat zmian, które zaszły na blogu.
Zapraszam do podsumowania.
 |
Podsumowanie 2023, grafika. Na tej grafice przedstawiłam tytuły utworów opublikowanych na "limerykach" w 2024. W bladoróżowych chmurkach są nazwy utworów z serii spotkanie ze sztuką. |