To nie jest wiersz o jednym z obrazów Magritte'a.

 Witam Serdecznie!

W niniejszym poście z serii spotkanie ze sztuką przyjdzie Wam zetknąć się z wierszem ułożonym na podstawie obrazu belgijskiego malarza, René Magritte'a (1898, Lessines - 1967, Schaerbeek).

     Najwcześniejsze olejne prace Magritte'a powstały około roku 1915 i wyraźna w nich była inspiracja Impresjonizmem. W latach 1916-1918 studiował na brukselskiej Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych pod kierunkiem malarza Constanta Montalda (1862-1944). Wkrótce potem w twórczości Belga zaczęły zaznaczać się wpływy takich prądów artystycznych, jak Kubizm czy Futuryzm. W 1922 r. Magritte poślubił Georgette Berger, z którą znał się już od dziewięciu lat. W tym samym roku jego wieloletni przyjaciel miał mu pokazać reprodukcję obrazu Giorgia de Chirico, pt. Pieśń miłosna. Obraz ten miał tak bardzo poruszyć Belga, że jego późniejsze prace miały być naznaczone wpływem twórczości włoskiego malarza (R. Rothman, A Mysterious Modernism: René Magritte and Abstraction, „Konsthistorisk tidskrift / Journal of Art History”, vol. 76, no. 4, 2007, pp. 224-239). Również w tym okresie podjął pracę w przemyśle reklamowym, gdzie zajmował się projektowaniem plakatów.

     W 1926 r. twórczość Magritte'a zaczęła zmierzać coraz bardziej w figuratywnym kierunku. Z tego czasu pochodzi Groźny zabójca (ang. The Menaced Assassin), obraz ukończony rok później, który został włączony w pierwszą solową wystawę Magritte'a w Galerie Le Centaure w Brukseli. Pierwszym wyraźnie surrealistycznym dziełem Magritte'a był kolaż, pt. Zagubiony dżokej (1926). We wrześniu 1927 r. przeprowadził się do Paryża, gdzie dołączył do francuskiego kręgu Surrealistów (zaprzyjaźnił się m.in. z Salvadorem Dalím). W ciągu trzech lat spędzonych we francuskiej stolicy Magritte stworzył wiele prac takich, jak: Kochankowie II (1928) czy Zdradliwość obrazów (1929). Drugi z wymienionych obrazów ukazuje, jak Belg potrafił łączyć słowo z obrazem na płótnie i eksperymentować nim w taki sposób, żeby widz sam zaczął kwestionować to, na co patrzy. Fajka może i jest namalowana na płótnie, ale nie jest fajką, nie da się jej wziąć do ręki. Jest jedynie wizualną reprezentacją istniejącej rzeczy.

Limeryk o wampirzym wypaleniu

 Witam Serdecznie!

W niniejszym poście znajdziecie limeryk o wampirze, który mierzy się z problemem wypalenia.  

Zapraszam do zapoznania się z nim.

Wampirze wypalenie

Każdej nocy wampir Roman był niepocieszony,

a po wiekach roboty czuł się już wypalony.

Gdy chciał ludzi ukąsić, to w ich dłoniach ginął,

no cóż, na los komara nikt by palcem nie kiwnął

- ta przemiana to policzek przez los wymierzony.

 

To wszystko.

Dajcie znać w komentarzu pod postem, co myślicie o powyższym limeryku.

Miłego dnia! 🎃

PS - Zapraszam Was również do zapoznania się z treściami dostępnymi na moim drugim blogu.

pożegnalna pieśń

 Witam Serdecznie!

Tym, co mnie zainspirowało do ułożenia poniższego wiersza był widok jaskółek gromadzących się na liniach wysokiego napięcia przed odlotem do ciepłych krajów.

Zapraszam do zapoznania się z nim.

pożegnalna pieśń 

u kresu sierpnia spokój pochmurnego popołudnia przerwało brzdękanie 

zlatujące się ze wszystkich stron skrzydlate nuty gęsto zapełniły 

struny napięte wysoko w powietrzu 

każda z nut chciała dodać coś od siebie w tworzeniu nastrojowej melodii

raptownie wzbijały się w niebo wielokrotnie zmieniając kompozycję

zdobiąc ją tu i ówdzie trelami podekscytowanymi

byle tylko zdążyć byle jeszcze przed odlotem

udało im się ułożyć jedyną w swoim rodzaju

pieśń na pożegnanie lata

To wszystko.

Dajcie znać w komentarzu, co myślicie o pożegnalnej pieśni?

Miłego Dnia! 🐦

haiku, w którym zanika tęcza

 Witam Serdecznie!

Niedawno, przy okazji tworzenia grafiki rainbowbird, przyszedł mi do głowy pomysł na ułożenie haiku dotyczącego tęczy. Nie ukrywam, że tęcza jest jednym z tych zjawisk atmosferycznych, których oglądanie zawsze sprawiało mi przyjemność i zawsze wzbudzało moją ciekawość. W poniższym haiku skupiłam się bardziej na tej fazie, w której barwny łuk powoli znika z nieba.

zanika tęcza 

romans słońca i deszczu

niepewność zżera

To wszystko.

Dajcie znać, co sądzicie na temat powyższego haiku i czy lubicie wypatrywać tęczy na niebie.

Miłego Dnia! 🌈

wśród wierzbowych włosów

 Witam Serdecznie!

      Jakiś czas temu spacerowałam sobie po jednym z krakowskich parków (chodzi mi o park przy Placu Inwalidów). Tam zafascynował mnie uroczy staw, pośrodku którego była wyspa z wielką wierzbą. Ten widok zapadł mi w pamięć do tego stopnia, że napisałam o nim wiersz. 

Zachęcam do zapoznania się z nim.

wśród wierzbowych włosów

w bezlitosnym skwarze letnie popołudnie toczy się spokojnym rytmem

a myśli odpływają chyłkiem na liliowej łódeczce w stronę samotnej wyspy 

przyuważyłam ją w czasie spaceru po miejskim parku

Limeryk o problemie Adeli

 Witam Serdecznie!

W dzisiejszym poście przychodzę do Was z limerykiem. Zapraszam do zapoznania się z nim!

Problem Adeli

Adela, mieszkająca w Uciekajce,

bała się przyznać swojej córeczce, Majce,

do tego, co wczoraj niechcący zrobiła.

Gdy Adela książki córki układała, 

zdarła stronę w jej ulubionej bajce.

Źródło ilustracji: pixabay.

To wszystko.

Miłego Dnia! 📚

ten jeden ciąg cyfr

Witam Serdecznie!

Niniejszy post zawiera wiersz, którego szkic zrobiłam w 2021 r. Niedawno go znalazłam, nieco odświeżyłam i zdecydowałam się go tu zamieścić.

Zapraszam do zapoznania się z nim.

ten jeden ciąg cyfr

choć i tak wiem że nikt nie odpowie 

wciąż trzymam ten numer w kontaktach 

nie umiem wyjaśnić dlaczego 

być może ma stanowić pamiątkę

nie tylko odbytych konwersacji 

lecz także tych wszystkich rozmów

które jeszcze mogliśmy przeprowadzić

w głębi duszy wiem że za żadne skarby 

nie usunę tego ciągu cyfr

ani z listy kontaktów

ani z pamięci

To wszystko.

Dajcie znać, co sądzicie nt. powyższego utworu.

Miłego Dnia! 📱

w haiku "La Ghirlandata" Rossettiego

 Witam Serdecznie!

Oto kolejny post z serii spotkanie ze sztuką, a w nim pokażę haiku, które ułożyłam na podstawie jednego z obrazów angielskiego malarza i poety o imieniu Dante Gabriel Rossetti (1828, Londyn - 1882, Birchington-on-Sea).

     Gabriel Charles Dante Rossetti wychowywał w rodzinie, w której nie brakowało okazji do intelektualnych rozważań i żywego zainteresowania sztuką. Szczególny wpływ miał na to jego pochodzący z Włoch ojciec, który zajmował się poezją, wykładał język włoski na londyńskim King's College i specjalizował się w twórczości Dantego Alighieriego. Młodego Gabriela już w dzieciństwie ciągnęło do rysowania oraz pisania wierszy. W 1841 r. zaczął naukę w londyńskiej Sass's Drawing Academy, zapewniającej szkolenie osobom, które planowały wstąpić do The Royal Academy. Wkrótce potem Rossetti został przyjęty do Królewskiej Akademii. W 1848 r. na krótko był uczniem brytyjskiego malarza, Forda Madoxa Browna (1821-1893).

     We wrześniu 1848 r. Rossetti wraz z innymi studentami Akademii, Johnem Everettem Millaisem (1829-1896) i Williamem Holmanem Huntem (1827-1910), założyli Bractwo Prerafaelitów (ang. The Pre-Raphaelite Brotherhood). Za powstaniem wspomnianego Bractwa stało zniechęcenie, które młodzi studenci odczuwali wobec nienaturalności sztuki akademickiej promowanej przez Królewską Akademię. Jako że Akademia stawiała na piedestale malarstwo Rafaela Santiego (1483-1520), Rossetti i przyjaciele postanowili zwrócić się w kierunku twórczości artystów średniowiecznych i wczesnorenesansowych. To właśnie w ich dziełach doszukiwali się prostoty, szczerości, szczegółowości i duchowej czystości. Wśród popularnych tematów w ich twórczości można wymienić: legendy arturiańskie, mitologię grecką, tematy biblijne, poezja, etc. Rossetti miał nawet malować obrazy do własnych utworów poetyckich, np. Błogosławiona Dziewica (ang. the Blessed Damozel), Beata Beatrix. Członkowie Bractwa wystawili swoje pierwsze dzieła w roku 1849 i wtedy Rossetti zaprezentował swój pierwszy obraz olejny, pt. Dziewczęce lata Marii Panny na the Free Exhibition.

     W twórczości Rossettiego wyraźnie widoczne było dążenie do stworzenia idealnego wizerunku kobiety prerafaelickiej. Zdaniem Konopackiego ten impuls do wytworzenia tego ideału kobiety wziął się u Rossettiego z jego fascynacji wczesną poezją włoską - jej sycylijską szkołą, twórczością Alighieriego (A. Konopacki, Ikonografia malarstwa Prerafaelitów..., [w:] Tematy, tradycje i teorie w sztuce doby romantyzmu, pod red. J. Białostockiego, Warszawa 1981). Na przestrzeni lat miał do czynienia z wieloma kobietami takimi, jak: Elizabeth Siddal, Fanny Cornforth, Jane Burden (Morris) czy Alexa Wilding. Ich uroda odbiegała od obowiązujących w tym czasie kanonów piękna, ale jego tylko napędzała do szukania tego ideału. Niejednokrotnie zdarzało mu się łączyć cechy urody jednej modelki z cechami drugiej w jednym dziele, przez co czasem trudno było rozpoznać poszczególne panie pozujące do dzieł Rossettiego (przykładowo A. Wilding często mylono z E. Siddal).

w czułozielonych objęciach

 Witam Serdecznie!

Kiedyś zaciekawił mnie widok domu, którego ściany były gęsto pokryte roślinami i z tego zaciekawienia zrodziła się chęć ułożenia wiersza na ten temat. Tworzenie tego utworu trochę czasu mi zajęło i było do niego kilka podejść. Poniżej przedstawiłam efekty mojej pracy i zachęcam do zapoznania się z nimi.

w czułozielonych objęciach

w pobliżu parku stoi stary ceglany dom 

kiedy ostatnio mieszkali w nim ludzie i co się z nimi stało

- nikt już tego nie pamięta

pustkę po ludziach wypełnić postanowiła przyroda

z czasem pnącza winobluszczowe coraz bardziej brały w swe czułozielone objęcia

ściany niszczejącego domu a i inne rośliny stopniowo wdzierały się do jego wnętrza

i na tym pewnie skończyłaby się opowieść o domu objętym przez roślinność

krokodyli motyw w limeryku i w lepieju

 Witam Serdecznie!

     W ten oto dzień wesoły przybywam z postem, w którym znajdują się: limeryk i lepiej. Zdawałoby się, że te utwory nie mają z sobą nic wspólnego, a tymczasem w obydwu występuje motyw krokodyli. 

Krokodyle w Jęczydole

Wystraszeni są ludzie w Jęczydole, 

bowiem z zoo uciekły krokodyle.

Szczerzą się szyderczo, gdy szukają wody, 

widać, że gady poczuły zew przygody,

przez co mieszkańcy zaszyli się w szkole.

Poniżej, natomiast, znajduje się lepiej, dawno niewidziana forma literacka na moim blogu.

Lepiej spotkać krokodyla

niż niechcący zjeść motyla.

Krokodyl. Źródło: pixabay.

To wszystko.

Miłego Prima Aprillis! 

zniekształcona rozmowa

 Witam Serdecznie!

Poniższy utwór naszkicowałam rok temu, a potem go porzuciłam. Niedawno do niego wróciłam i uznałam, że warto go trochę dopracować.

Zapraszam.

zniekształcona rozmowa

od skał wapiennych oderwał się beżowy odłamek

i wpadł do jeziora burząc jego spokój

w tafli jego wody odbijają się nasze twarze gdy rozmawiamy

a kręgi na wodzie zniekształcają je coraz bardziej 

z początku było miło gdy wędrowaliśmy wokół jeziora 

mijając po drodze milczące brzozy

teraz z tego dialogu wylewa się coraz więcej toksyn

nie wydaje się by jakakolwiek konserwacja 

była w stanie ocalić tę konwersację

kamień opada na dno coraz głębiej i głębiej

burząc wszystko po drodze

druga strona źle przyjmuje to że jej próby manipulacji

już nie działają

Morskie Oko, Tatry. Zdjęcie z lipca 2014 r.
Morskie Oko nie ma nic wspólnego z powyższym wierszem, 
ale w jego wersach pojawiło się jezioro.

To wszystko.

Dajcie znać, co myślicie o powyższym utworze.

Miłego Dnia! 

Podsumowanie 2024

 Witam Serdecznie!

Wraz z nadejściem nowego roku nadarza się okazja do tego, aby zwięźle podsumować moją aktywność na łamach "limeryków" w 2024 r. W niniejszym podsumowaniu postaram się wspomnieć o utworach, które powstały w ciągu tego roku. Cieszy mnie, że udało mi się je napisać pomimo epizodów blokady twórczej. Oprócz tego poruszę też temat zmian, które zaszły na blogu.

Zapraszam do podsumowania.

Podsumowanie 2023, grafika. 

Na tej grafice przedstawiłam tytuły utworów opublikowanych na "limerykach" w 2024. W bladoróżowych chmurkach są nazwy utworów z serii spotkanie ze sztuką.