sobota, 30 marca 2024

marcowa pełnia

 Witam Serdecznie!


     W ostatnich dniach marca była pełnia Księżyca i zerkanie na nią zainspirowało mnie do ułożenia wiersza. Dodatkowo układając ten utwór, gdzieś z tyłu głowy miałam tsukimi, czyli japoński zwyczaj oglądania Księżyca (jap. 月見 - można przetłumaczyć jako "podziwianie Księżyca". O ile mój wiersz dotyczy podziwiania pełni Księżyca wiosną, to tsukimi odbywa się raczej w miesiącach jesiennych).


marcowa pełnia


wielki lampion świeci na niebie

trudno zmrużyć oczy

blask w pełni łaskocze powieki

gdyby Księżyc umiał mówić rzekłby

po cóż Ci sen człowieku

skoro możesz podziwiać mnie w pełnej krasie

żadna chmura nie przeszkodzi Ci w tej chwili

więc spojrzyj śmiało w moje oblicze

wystarczy wyjrzeć przez okno

nie trzeba nawet wychodzić na pole

by podziwiać splendor satelity ziemskiego

w spokojnych dźwiękach melodii nocnej

słodka chwila samotności

nim ranne ptaki zaczną śpiewać



To wszystko.

🌕

Co sądzicie o moim wierszu?

🎑




czwartek, 29 lutego 2024

Widok ośnieżonej ławki sprowokował i oto mamy - wiersz

 Witam Serdecznie!


     Oto zdjęcie zrobione w czasie spaceru styczniowego, a na nim widać ławkę obsypaną śniegiem. Pomyślałam sobie, że ciekawym wyzwaniem byłoby ułożenie wiersza na bazie tej fotografii. Już raz zrobiłam coś takiego i wówczas z tego eksperymentu wyłonił się utwór, pt. tętniący zielenią zakątek.

Poniżej wspomniane zdjęcie, a pod nim - wiersz. 

Zapraszam do zapoznania się.


Wykonałam to zdjęcie w styczniu tego roku.

czwartek, 8 lutego 2024

haiku zimowe

 Witam Serdecznie!


     Pewnego słonecznego, zimowego dnia wybrałam się na spacer. Barwy, które widziałam, włócząc się po okolicy, wywołały u mnie dość nieoczekiwane skojarzenie. Ułożyłam o tym poniższe haiku.



błękitne cienie

kładą się na śnieżnej kołdrze

Santorini



Grecka wyspa Santorini. Źródło ilustracji.



To tyle.

Dajcie znać, co myślicie na temat powyższego haiku. 

Możecie, również, dodać z czym kojarzy Wam się zestawienie bieli i błękitu.


💙 Miłego Dnia! ❄

sobota, 20 stycznia 2024

Podsumowanie 2023

 Witam Serdecznie!


Nowy Rok się już rozpoczął i przyszła pora na podsumowanie tego, co wydarzyło się na "limerykach" w 2023 roku. Zbyt wiele się nie działo z uwagi na blokadę twórczą, która utrzymywała się przez jakiś czas. Mimo to starałam się nie poddawać i tworzyć.

 

Zachęcam do zapoznania się z podsumowaniem.


Podsumowanie 2023, grafika.
Grafika przedstawia tytuły wierszy, które zamieściłam na "limerykach" w 2023 roku.
W żółtych prostokątnych bloczkach znajdują się
nazwy utworów z serii spotkanie ze sztuką.

niedziela, 31 grudnia 2023

Sonet o Zamku przy rzece K. F. Schinkla

Witam Serdecznie!


Oto kolejny post z serii spotkanie ze sztuką, a w nim odkryjecie sonet napisany na podstawie jednego z obrazów niemieckiego architekta, malarza Karla Friedricha Schinkla (1781-1841).


     Schinkel urodził się w Neuruppin. W 1787 jego ojciec zginął w pożarze, który strawił rodzinny dom. Siedem lat później matka Schinkla podjęła decyzję o przeprowadzce do Berlina z myślą o edukacji dzieci. Tam Schinkel zaczął uczęszczać do szkoły. W 1796 r. projekt pomnika Fryderyka II Wielkiego wykonany przez architekta Friedricha Gilly'ego (1772-1800) zmotywował Schinkla do tego, by zostać architektem. Wkrótce chłopak rozpoczął praktykę u Gilly'ego i u jego ojca, Davida, co pozwoliło mu dobrze zaznajomić się z podstawami architektury i rysunku. Niedługo potem Schinkel zaczął studiować w świeżo założonej Berlińskiej Akademii Budownictwa. 

     W 1800 r. F. Gilly zmarł i kontynuował prace nad projektami umarłego nauczyciela. Pierwszą niezależną pracą Schinkla była Świątynia Pomony wzniesiona w Poczdamie w 1801 r. Schinkel zwiedził Włochy i w roku 1805 wrócił do Berlina. Wtedy Schinkel nie zdobywał zbyt wielu zleceń architektonicznych z powodu wojny z Napoleonem, w którą zaangażowane były Prusy. Skupił się, więc na rozwijaniu talentu malarskiego. Tworzył panoramy, obrazy olejne, a także projektował elementy scenografii do sztuk teatralnych. Po 1816 r. Schinkel stał się urzędnikiem pruskim.


Główną inspirację do ułożenia sonetu stanowił obraz:

Karl Friedrich Schinkel, Zamek przy rzece (tytuł oryginału: Schloss am Strom), 1820, olej na płótnie, 94 x 70 cm, Alte Nationalgalerie Staatliche Museen zu Berlin.