modlitwa -
potrzebowałam tego
jak ziemia wody
Miłego dnia życzę!
Post edytowano 10 II 2024.
Witam Serdecznie, drodzy goście, ten oto przyodziany w błękity blog zawiera limeryki i inne formy literackie, powstałe w wyniku obserwacji codziennych zdarzeń oraz powstałe przy okazji inspirujących spotkań ze sztuką. Zapraszam!
Etykiety:
(nie)chęć
ametyst
artysta polski
artysta zagraniczny
badania
ballada
Balzac
bałagan
Boże Narodzenie
burza
ceremonia
cisza
codzienność
czas
człowiek
dialog
Doktor
Droga
dusza
Dziecko
dzieło sztuki
Dziewczę i chłopiec
English
epilepsja
forma
gitara
gra
Haiku
Halloween
herbata
Historia
Ikonologia
ironia
Japonia
jasełka
jedzenie
kosmos
Kraków
las
leczenie
Lemony Snicket
lepiej
Limeryk
marzenie
maska
Matka
miasto
Miłość
mitologia
modlitwa
moje rysunki
Mononoke
Morskie Oko
muzeum
muzyka
myśli
natura
nauka
niebo
niecierpliwość
noc
oczyszczenie
ogród
opowiadanie
optyka
Pamięć
pastisz
perfekcjonizm
personifikacja
Perspektywy
podsumowanie
Pomoc
pory roku
poszukiwania
potwory
Powitanie
Poznawać
Prima Aprilis
przekład
przemijanie
Przyszłość
psychotest
pustka
radość - szczęście
samotność
scenariusz
sen
sentyment
siła
Skarb
słońce
Słowacki
sonet
spotkanie ze sztuką
strach
szaleństwa
Szymborska
ślady
Święty
teatr
tęcza
tęsknota
Trud
uczucia
wiatr
Wielkanoc
wiersz
wieś
woda
wojna
wyobraźnia
zazdrość
zmiany
zwierzęta
Żeromski
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Jestem zaczarowany Twym haiku. To porównanie zawiera w sobie bardzo dużo emocji. Pięknie i zacnie zarazem.
OdpowiedzUsuńTylko w wierszach zazwyczaj śpiewam. ;)
Dzięki wielkie za słowa uznania.
Pozdrawiam!
A dzięki wielkie, bardzo się przyda w pisaniu pracy powodzenie. Zwłaszcza jeśli chodzi o poszukiwanie materiałów, badań itp. :)
OdpowiedzUsuńPozdrawiam!
Dzięki za uznanie. :) Ten wiersz to wyraz mojego dość zdrowego (tak sądzę) dystansu do samego siebie. A z tymi winogronami samo się wymyśliło. :) W końcu to tak absurdalna broń, że żal było nie skorzystać.
OdpowiedzUsuńPozdrawiam!
Również dobrych dni!