Sonet o Zamku przy rzece K. F. Schinkla

Witam Serdecznie!

Oto kolejny post z serii spotkanie ze sztuką, a w nim odkryjecie sonet napisany na podstawie jednego z obrazów niemieckiego architekta, malarza Karla Friedricha Schinkla (1781-1841).

     Schinkel urodził się w Neuruppin. W 1787 jego ojciec zginął w pożarze, który strawił rodzinny dom. Siedem lat później matka Schinkla podjęła decyzję o przeprowadzce do Berlina z myślą o edukacji dzieci. Tam Schinkel zaczął uczęszczać do szkoły. W 1796 r. projekt pomnika Fryderyka II Wielkiego wykonany przez architekta Friedricha Gilly'ego (1772-1800) zmotywował Schinkla do tego, by zostać architektem. Wkrótce chłopak rozpoczął praktykę u Gilly'ego i u jego ojca, Davida, co pozwoliło mu dobrze zaznajomić się z podstawami architektury i rysunku. Niedługo potem Schinkel zaczął studiować w świeżo założonej Berlińskiej Akademii Budownictwa. 

     W 1800 r. F. Gilly zmarł i kontynuował prace nad projektami umarłego nauczyciela. Pierwszą niezależną pracą Schinkla była Świątynia Pomony wzniesiona w Poczdamie w 1801 r. Schinkel zwiedził Włochy i w roku 1805 wrócił do Berlina. Wtedy Schinkel nie zdobywał zbyt wielu zleceń architektonicznych z powodu wojny z Napoleonem, w którą zaangażowane były Prusy. Skupił się, więc na rozwijaniu talentu malarskiego. Tworzył panoramy, obrazy olejne, a także projektował elementy scenografii do sztuk teatralnych. Po 1816 r. Schinkel stał się urzędnikiem pruskim.

Główną inspirację do ułożenia sonetu stanowił obraz:

➡ Karl Friedrich Schinkel, Zamek przy rzece (tytuł oryginału: Schloss am Strom), 1820, olej na płótnie, 94 x 70 cm, Alte Nationalgalerie Staatliche Museen zu Berlin.

W limeryku o jeźdźcu Dürer Albrecht

 Witam Serdecznie!

Przed Wami następny post z serii spotkanie ze sztuką. 

Znajdziecie w nim limeryk bazujący na jednej z grafik niemieckiego artysty i teoretyka sztuki - Albrechta Dürera (1471-1528).

     Urodził się w wielodzietnej rodzinie w Norymberdze. Ojciec Albrechta był złotnikiem i to w jego warsztacie chłopiec poznawał podstawy złotnictwa oraz rysunku. W 1484 r. Albrecht wykonał Autoportret w wieku 13 lat za pomocą ołówka ze srebrną końcówką. Dwa lata później chłopiec rozpoczął naukę u lokalnego malarza i drzeworytnika Michaela Wolgemuta (1434-1519), którego pracownia wytwarzała drzeworyty dla ksiąg. Po skończeniu praktyki u Wolgemuta, Dürer dużo podróżował po Niemczech i Niderlandach. Po powrocie do rodzinnego miasta w 1494 r., poślubił Agnes Frey, a po kilku miesiącach wyruszył do Włoch, gdzie zwiedził, m. in. Wenecję. Podróż po tym kraju wywarła na Dürerze takie wrażenie, że kilka lat później znów się tam wybrał. W 1495 r. otworzył swoją pracownię w Norymberdze. Tworzył dzieła, w których starał się łączyć elementy charakterystyczne dla sztuki Północnej Europy z tym, co cechowało włoski Renesans. 

Inspiracją do ułożenia limeryku stała się rycina:

Albrecht Dürer, Rycerz, Śmierć i Diabeł, 1513, rycina, 24,8 x 19 cm, National Gallery of Art, Washington D. C. Źródło ilustracji.

hakoniwa

 Witam Serdecznie!

Główną inspiracją do niniejszego utworu był miniaturowy ogród zaaranżowany w pudełku, w języku japońskim określany mianem hakoniwa (jap. 箱庭 - "ogród w pudełku"). Do wykonania takiego ogrodu wykorzystuje się, m. in. piasek, kamienie, drobne rośliny oraz modele rozmaitych obiektów (domki, mosty) czy figurki ludzi i zwierząt.

Zapraszam do zapoznania się z utworem.

ogród w pudełku

nowe życie prostokątnego kartonowego pudełka

w którego wnętrzu rozpościera się

ogrodu japońskiego

pomniejszona wersja

piasek i żwir kołyszą się falami

wokół skał o niespotykanych formach

wokół tych kilku omszałych kamyków 

wokół uroczych krzewinek

ożywiających ogród

w tak zaaranżowanej scenerii

umieszczono zabawkowy błękitny domek

a obok niego wśród roślin stanęły ławeczki

by figurki

stanowiące część tego mikrokosmosu

mogły przysiąść na nich w wolnej chwili

i pozwolić myślom odpłynąć 

To tyle.

Co myślicie o powyższym wierszu?

Dajcie znać w komentarzu.

Miłego Dnia! 🌿