nadzieja feniksa

Witam serdecznie!

Niedawno odgrzebałam stary wiersz o feniksie. Jednakże nie mogłam się powstrzymać od wprowadzenia kilku znaczących poprawek. Dodatkowo postanowiłam go zilustrować. 

Zapraszam do zapoznania się z nim! 

nadzieja feniksa

feniks przefrunął 

pióra swoje ogniste w locie pogubił 

lecz nie upadły na ziemię

- na tle zachodzącego słońca 

rozchodzą się gdzieś wysoko w powietrzu 

gdzie człowiek nie sięgnie

feniks widział zachód słońca 

wypalając się ze smutku
i poleciał wprost ku niemu 

wciąż jednak mając nadzieję 

na odrodzenie

ku nowemu życiu mknął 

by narodzić się w promieniach 

nowego dnia

nadzieja feniksa, pastel na papierze, 21 x 14,9 cm.

Miłego Dnia!

Post edytowano: 17 IV 2024.