ten, który Wyczół japońskie klimaty

Witam Serdecznie!

 Nadszedł dzień, w którym tematyką postu będzie wiersz inspirowany obrazem Leona Wyczółkowskiego (1852-1936), który był polskim malarzem, rysownikiem i grafikiem. Wśród motywów przedstawianych w jego dziełach można wymienić (auto)portrety, sceny rodzajowe (Orka na Ukrainie czy Rybak), pejzaże (np. cykle tatrzańskie), weduty (np. widoki z krakowskich ulic) czy martwe natury. 

   Zdecydowałam się wykonać wiersz na podstawie obrazu z wyraźnymi inspiracjami 

sztuką Kraju Kwitnącej Wiśni.

⇾ Wybrane dzieło: Japonka z 1897 roku. LINK ⇽

przytłoczona

odwróciłaś swą piękną twarz 

czemu - o czemu 

skryłaś się w swojej samotni 

o ścianach równie czerwonych 

co twoje kimono 

i

chociaż próbujesz udawać 

swoją nieobecność 

to wciąż Cię widać 

wyraźnie widzę 

jak uciekasz myślami w dal 

a zdradza Cię ściana 
w którą się wpatrujesz 

tak intensywnie  

urozmaiciłaś ją niedookreślonymi  

kształtami i barwami własnych  

skłębionych myśli 

w kłębowisku 

żółty oraz niebieski 

tworzą nadzieję 

uchwyconą 

w przytłaczającej codzienności 

   

Artysta miał się zetknąć z dziełami sztuki japońskiej w czasie swoich podróży po stolicach Europy (Wiedeń i Paryż) i przy tej okazji nabyć kilka obiektów. Fascynację Wyczółkowskiego mogła jeszcze pogłębić znajomość ze znanym kolekcjonerem Feliksem "Mangghą" Jasieńskim. Malarz przenosił do swojej twórczości rozwiązania zaobserwowane w japońskich drzeworytach, co jest szczególnie widoczne w pejzażach czy martwych naturach.

W następnym poście z cyklu "Spotkanie ze sztuką": Olga Boznańska i sonet.

Miłego Dnia!